Ook al heb je de kwalificatie ‘EPA adviseur’ verworven, je dient jezelf als beginnend Energie Prestatieadviseur(EPA) bescheiden op te stellen. Dat blijkt al snel bij mijn eerste vingeroefening met de software om mijn eerste formele Energielabel af te melden. Voor dit label, een eengezins-tussenwoning, kreeg ik een aardige waslijst aan uit te voeren correcties teruggestuurd. Toen ik dus werd gevraagd advies te geven bij de renovatie van een woning uit 1903 heb ik daar, met redelijk wat ‘slagen om de arm’ positief op gereageerd.
Gelukkig maar, want toen ik bij het opgegeven adres arriveerde, bleek het een kast van een landhuis te zijn. Dat, zoals vanaf de buitenkant duidelijk te zien was, nog geheel in ‘oorspronkelijke staat’ verkeerde. Eerder dus een klus voor een zeer ervaren EPA adviseur dan voor een groentje dat ik (nog) ben. Wat een promotieproject voor een beginnend EPA adviseur! En vooral: wat een uitdaging.
Ambitie
We spreken vanaf het begin af dat het een ‘gezamenlijk’ leerproject zal zijn. Al heb ik me stilletjes wel voorgenomen mijn ‘stinkende best’ te doen de kennisvoorsprong, waarover ik beschik, vast te houden. Je hebt nu eenmaal, ook als beginnend EPA adviseur, een stukje beroeptrots te verdedigen. De eerste tour door het huis leerde inderdaad dat het een zeeer omvangrijke klus is. Een promotieproject tot ‘ Dr in de EPA kunde’. De bewoners hebben de ambitie het huis weer de uitstraling terug te geven die het vanuit de historie toekomt. Maar dan wel uitgaande van de hedendaagse eisen aan het niveau van comfort. De ambities voor wat betreft energieprestatie zijn nog niet vastgesteld. Maar het kriebelt wel: zuinig zijn met gas bijvoorbeeld. We leven hier midden in het bos dus hout genoeg. Het huis ligt prachtig op de zon, het zou zonde zijn daar geen gebruik van te maken! En, investeren vanuit een lange termijn visie kan, want we willen hier heel lang, zo niet altijd, blijven wonen.
Besparing
Het wordt een giga klus. Maar zeggen ze: Keulen en Aken zijn ook niet op een dag gebouwd. Dus nemen we er genoeg tijd voor: over 10 jaar willen we klaar zijn. Maar dan moeten we nu wel snel aan de slag. Het dak lekt en ook het schilderwerk ziet er niet best uit. Het belangrijkste gebeurt eerst: zorgen dat de kinderen snel over hun eigen ‘comfortabele’ kamer kunnen beschikken. En we willen van boven naar beneden werken, dus we beginnen met de zolder.
De selectie voor de aannemers voor de dakrenovatie loopt. Logisch om daar in ieder geval direct naar de isolatie te kijken. Een paar zaken spreken we meteen al af. We volgen de principes van de trias energetica. De eerste focus is ‘besparing’. Een huis als een ‘warme jas’ moet het worden. En als je dan aan isolatie begint doe het dan meteen goed. Dus niet uitgaan van de huidige normstelling, maar gaan voor maximaal comfort.
Energieprestatie
Het pand heeft steensmuren, dus geen spouw. Daarom zal er veel aandacht moeten gaan naar de wijze waarop we omgaan met koudebruggen (binnenwarmte die weg lekt naar buiten) die op sommige punten gewoon zullen blijven bestaan. Ook lijkt het verstandig om, ondanks het feit dat de renovatie gefaseerd aangepakt gaat worden, te kiezen voor een ambitieniveau voor de energieprestatie van het pand ná renovatie. Op die basis uit gaan van een totaalplan voor isolatie, ventilatie, verwarming en warmwatervoorziening. Dus een PIAF®, een geen spijt, aanpak zoals die door Ivo Opstelten is ontwikkeld. Nu al nadenken over de optie ‘zon’ als je het dak aanpakt. Ook al lijkt dat in de investering een volgorde die nu niet direct de eerste prioriteit heeft. Dit betekent heel veel uitzoekwerk. Maar dit gebeurt gelukkig in goede samenwerking. Waarbij ik, gezien de leersnelheid van mijn opdrachtgevers, mijn eerdere ambitie mijn kennisvoorsprong te behouden, maar even in de koelkast zet.
Nu eerst de keuze voor de aannemer. Daarna weer meer over dit ‘promotieproject’.