Helen Parkhurst college in Almere: een school met een Groene Vlag

Ik was gevraagd als klankbord op te treden en werd op het Helen Parkthurst College in Almere ontvangen door Niki en Alex Tess. Twee zelfbewuste tieners. die midden in hun eindexamen 6 vwo zitten, maar toch tijd en motivatie hebben voor een bestuursfunctie van de stichting Horstship.  Een indrukwekkend verhaal. Horst van Woersem, een biologiedocent die drie jaar geleden overleed, maar als hoofd van de milieugroep zo’n impact heeft gehad dat zijn droom voortleeft: het bouwen van een earthship in de schooltuin samen met zijn leerlingen. Niki en Alex Tess: ‘Horst was een inspirerende man die als je hem met zijn stralende ogen in de gang tegenkwam je even bewust maakte van het belang om goed voor onze aarde te zorgen.  Die ook iedereen zover kon krijgen mee te doen met zijn projecten. Leerlingen die de ene week nog zeiden dat ze het niets vonden, stonden de week erop in hun vrije tijd papiertjes te prikken bij een opruimactie’.

“Helen Parkhurst college in Almere: een school met een Groene Vlag” verder lezen

De twee Maria’s van der Hoeven

Wie luistert naar de introductie van de Energy Outlook 2011 door nieuwe Executive Director van het IEA (International Energy Agency) kan nauwelijks geloven dat dit de zelfde Maria is die nog zo kort geleden het ministerie van Economische zaken (en Energie benadrukt ze) aanstuurde. Een ministerie dat onder haar leiding de bouw van een aantal  kolencentrales ondersteunde en naliet om een gedegen lange termijn visie op de verduurzaming van onze energievoorziening te formuleren alsook de beleidskaders daarvoor  te ontwikkelen.

“De twee Maria’s van der Hoeven” verder lezen

Nederland van gidsland naar hekkensluiter?

Waar ik ook was de laatste weken de getoonde staatjes over de plaats van Nederland op de duurzaamheidladder is ergens bungelend onderaan. Zeker als het gaat over het aandeel duurzame energie in onze energie huishouding, dan bezetten wij binnen de EU nog net niet de laatste plaats, maar lijkt het dat wij sterk ons best doen die snel te bereiken. In Brussel hoor ik dan ook veel verbazing over wat er in Nederland de laatste jaren is gebeurd. Werden wij als één van de vele voorbeelden ooit gezien als de belangrijkste initiatiefnemer voor de invoering van ‘energie-labeling’ voor de bebouwde omgeving, nu laten we vele landen voorgaan bij de invoering daarvan.

“Nederland van gidsland naar hekkensluiter?” verder lezen

De ene energielabel is de ander niet (deel 3*)

Onder deze titel doe ik verslag over het opwaarderen van de energieprestatie van woningen door particulieren. Ditmaal de ervaringen van een (super)deskundige. Hij was onderzoeker bij het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN) en ook nu nog werkzaam op het terrein van duurzaam omgaan met energie in de bebouwde omgeving bij het programma de Energiesprong van de SEV. De ambitie is hoog. “De ene energielabel is de ander niet (deel 3*)” verder lezen

Advies Topsector Energie mist nog focus op de consument

Passend in het huidige politieke klimaat is het advies van het Topteam Energie sterk aanbod gedreven. Versterken van de concurrentiekracht van de energiesector is het overkoepelend doel. Inzet van overheidsgeld en –middelen via een Regiegroep om door die groep geselecteerde vormen van energietechnologie en energiebesparing sneller of meer concurrerend te krijgen, en de innovatieketen robuuster, meer gestroomlijnd en recessiebestendig te krijgen, ziet zij naast het instellen van een Research & Development Aftrek (RDA) als het middel. Weg met de subsidies aan de vraagkant. Versterk de aanbodskant dan komt de vraag vanzelf wel, lijkt het uitgangspunt.

“Advies Topsector Energie mist nog focus op de consument” verder lezen

Energielabel werkt gunstig op verkoopbaarheid van de woning

Met “Energielabel woning sneller verkocht”, is de titel van het persbericht dat de Rijksoverheid uit deed gaan ter gelegenheid van het beschikbaar komen van de studie “Het Energielabel op de Koopwoningmarkt” . Uitgevoerd door Dirk Brounen en Nils Kok respectievelijk verbonden aan de universiteit van Maastricht en die van Tilburg. Geconstateerd wordt dat na de introductie van het label in januari 2008 het door negatieve publiciteit rond de waarde ervan een dalende populariteit kent. Bij mijn eigen zoektocht naar de waarde ervan heb ik inderdaad ook moeten vaststellen dat de ene label de andere niet is. Toch ben ik er van overtuigd dat voor het verkrijgen van de nodige dynamiek voor het opvoeren van de energieprestatie van de bestaande woning voorraad “Labeling the name of the game’ zou moeten zijn. Net als bij de auto industrie, waar de verkoop van auto’s met een zuinig label de pan uitrijst, zou het een focus op het fiscaal stimuleren van het opvoeren van de energie prestatie van woningen veel beter werken dan de subsidie formules die de laatste jaren meer af dan aan de revue passeerden.

“Energielabel werkt gunstig op verkoopbaarheid van de woning” verder lezen

Het ene Label is de Andere niet (deel 2)

In een eerder blog ‘Het ene Label is de Andere niet’ schreef ik over een eerste stap in mijn ontdekkingstocht over het verbeteren van de energieprestatie van de eigen woning en de motivatie van waaruit ik die onderneem. Aangezien ‘nieuwbouw’ jaarlijks maar 1% omvat van de totale voorraad en vervanging zelfs maar 0.25%, dient het opwaarderen van de energieprestatie grotendeels plaats te vinden in bestaande gebouwen.

“Het ene Label is de Andere niet (deel 2)” verder lezen

Een Hummer als huisdier

Wie wil er nog een met een energie verslindende Hummer de straat op? Weinigen blijkbaar en daarom dan ook inmiddels uit productie genomen. Niet voor de deur dus, maar blijkbaar wel als huisdier want het merendeel van ons Nederlanders bewoond nog steeds een energieslurpende woning. Zonder een gericht beleid om daar wat aan te doen zal dat voorlopig ook wel zo blijven. De komende stimuleringsregeling duurzame energie (SDE+) en de Green Deal die binnenkort gepubliceerd gaan worden, zullen daar zoals het er nu naar uitziet geen oplossingen voor aanreiken.
Zomaar twee berichtjes uit de kranten van 5 april: “Een Hummer als huisdier” verder lezen

Van inzicht naar doorzicht: het principe van de Trias Energetica

Ik haak daarbij in op het principe van de Trias Energetica ooit door SenterNovem, nu onderdeel van het Agentschap NL, in Nederland geïntroduceerd en nu in de wereld van duurzaam omgaan met energie een bekend begrip. Deze staat voor de volgende wijze van kijken naar de energietransitie. Als eerste wordt dan gekeken naar het besparingspotentieel. Ten tweede naar de mate waarin duurzaam opgewekte energie aangewend kan worden en als laatste hoe het restant van de energiebehoefte ingevuld wordt door het zo efficiënt en schoon mogelijk gebruik van fossiel.

“Van inzicht naar doorzicht: het principe van de Trias Energetica” verder lezen